Naar Eungella National Park (Mackay)

8 mei (Camping Clearview, Clearview)
Wat een leuke en verrassende dag vandaag. Begonnen met het spotten van een kangoeroe vlak bij onze camping. Vervolgens zijn we naar Rockhampton, Beefcapitol of Australia gereden. In het gebied rond Rockhampton zouden ongeveer 2 miljoen runderen zijn. Bij de information wisten ze ons te vertellen dat we het troffen: het was “Beef week”. Eens in de 3 jaar en daar komen wij bij uit. Dat kon geen toeval zijn en onze bestemming stond vast. De Beef week bleek een enorme beurs/event te zijn, waar we allerlei apparaten gezien hebben waarvan we het bestaan niet vermoedde en vooral veel runderen en dan stieren. Enorme beesten, maar ook in uitvoeringen die ons totaal onbekend waren. Erg leuk. De dresscode was ook duidelijk: spijkerbroek met bewerkte riem, geruite blouse en hoed. Uiteindelijk zagen we waar we voor gekomen waren: het restaurant. In de Beefcapital zouden we ons tegoed doen aan een steak. Zo, en die was me toch lekker. Zelden zo’n lekker stuk vlees gegeten. De beurs hadden we wel gezien en we gingen verder richting noorden. Na Rockhampton was het landschap erg eentonig: enorme vlaktes met dor gras, veel runderen in alle vrijheid erop en her en der een heuvel/berg. Na zo’n 2 uur door dit landschap te hebben gereden, kreeg het ook wel iets indrukwekkends. Na de Beefweek en de praire-achtige omgeving waarin we zaten, hebben we Johnny Cash maar eens opgezet en onze hoeden opgezet. De weg was zo hobbelig dat onze Campa af en toe aanvoelde als de postkoets.
Inmiddels naderde het einde van de middag en het is hier rond 6 uur donker. McKay gingen we niet meer halen vandaag voor het donker en als het even te voorkomen is rijden we liever niet in het donker. Met name dan loop je een grote kans een kangoeroe tegen je auto te krijgen. Vandaag overigens zeker 10 dode zien liggen langs de weg… We zagen langs de weg reclame voor een caravanpark met “cheap meals” en besloten hiervoor te gaan. En dat bleek een van de kadootjes te zien die je zo maar eens kunt krijgen. Een camping aan zee, en ons plekje kijkt zo uit op zee. We kunnen zo het strand oplopen! Het was eb en Marjolein ging meteen kijken natuurlijk. Een van de eerste dingen die ze zag was een forse zeeschildpad die op het gemak in het water lag. Heerlijk wat kunnen drinken en we hadden besloten hier wat te eten. Er was 1 menu: steak met gebakken rijst. Deze steak was, zeg maar, anders dan die van de lunch. Maar wel heerlijk buiten gegeten en samen vastgesteld dat we ons toch wel zeer bevoorrecht voelen dat we dit allemaal mogen meemaken.

9 mei (Explorers’ Haven, Eungella)
Vanmorgen weer vroeg op pad, op naar Mackay. Was het gisteren “beef” dag, vandaag was het suikerdag. We reden vandaag door het suikergebied van Australie, een derde van de totale suikerproductie komt hiervandaan. En dat is te zien, alleen maar suikerriet langs de weg. En dan praten we over tientallen kilometers aan een stuk. Ongeloofelijk. Bij Mackay een McDonalds opgezocht om de upload van gisteren, die onderbroken werd doordat de laptop zonder stroom kwam, verder af te maken. Het uploaden van de foto’s kostte een uur, en toen restte geen tijd meer om er nog een berichtje bij te zetten. Ze zijn niet gek natuurlijk die mannen van McDonalds. Vanaf Mackay zijn we de Pionier Valley ingereden op weg naar Eungella NP. Halverweg een stop gemaakt bij Hotel Pinnacle voor de lekkerste pie van de vallei (volgens de dames van Information). Aan de buitenkant van het pand zie je het niet dat daar de lekkerste pie’s van de omgeving gemaakt werden, maar het was heerlijk! De vallei was al aanmerkelijk groener dan de weg langs de kust en toen we het einde van de vallei naderde, kregen we een enorme klim te gaan. Tijdens die klim zag je de natuur om je heen veranderen en we eindigden in een regenwoud. Het was weer adembenemend. Op zoek naar een camping kwamen we bij Explorer’s Haven, een kleine camping, maar wel met een waanzinnige plek voor ons die zo uitkijkt over de vallei. We waren op tijd om naar het observatiepunt voor de attractie van dit park te gaan: de Platypus (oftewel vogelbekdier). En we hebben hem gezien! (Check in the box..). Het beestje was een stuk kleiner dan ik me had voorgesteld. Erg leuk. We bijven hier 2 nachten zodat we morgen een heerlijke en (in)spannende wandeltocht kunnen gaan maken. Voor de vorm vroegen we of ze internet hadden, zonder enige verwachting, blijkt dat ze hier perfect WiFi hebben. Vandaar deze update weer even.