Daylesford, Ballarat en Melbourne

30 mei (Royal Hotel, Daylesford)
Vandaag kon alles een beetje op het gemak, vertrekken vanaf het hotel om 9:30 uur om naar Melbourne te gaan. Toen we aankwamen stond Marco tot onze verrassing al bij de gate. Het was een uurtje rijden naar zijn huis in de buurt van Daylesford. Leuk om weer bij te praten. Het bleek dat Marco en Di inmiddels een behoorlijke veestapel hebben opgebouwd: 3 honden, 3 katten, 3 paarden, konijnen en een stel Alpaca’s. En dat zal ik vast nog wat vergeten. We gingen inchecken in ons hotel, en Marco had voor ons een prachtige kamer in een leuk oud hotel geregeld. De kamer was opgeknapt en had die leuke mengeling tussen modern en oud. En aangezien Daylesford de “capital van de spa” is, hadden wij in onze kamer een heerlijke 2-persoons bubbelbad. Heerlijk. Na het eten hebben we nog gezellig gegeten in het hotel. Voor het slapen heeft Marjolein de spa ingewijd en meer dan goedgekeurd.

31 mei (Royal Hotel, Daylesford)
De volgende ochtend kwamen Marco en Di naar het hotel en hebben we wat rondgelopen in Daylesford. Een leuke, authentieke plaats. Marjolein heeft er nog een mooi boek met verhalen over Aboriginals gevonden. Ook liepen we een winkel binnen met lampen, en laat ons daar nu een prachtige lamp zien! We hebben alles opgemeten en gaan kijken wat we ermee gaan doen.
Vervolgens naar Ballarat. Ballarat heeft rond 1850 een ware goldrush gekend en die heeft de stad gemaakt tot wat het nu is. Een erg leuke stad, vol met gebouwen uit die tijd. We hebben onder andere de Art Gallery bezocht, waar ook Aboriginal kunst hangt. Di heeft zich daar tijdens haar studie in verdiept en kon er wat meer over vertellen. Was erg leuk. Vervolgens naar het Gold museum, waar we onder andere de nuggets hebben gezien die daar gevonden zijn. Idioot grote stukken goud, waar de goldrush feitelijk mee begonnen is. De Welcome Nugget heet de eerste. Met zo'n nugget zou iedereen zich naar Ballarat rushen op zoek naar geluk en goud.
’s-Avonds hebben we fish and chips gehaald en die gegeten in het community center, waar de band waar Marco in speelt ging repeteren. Daar zijn we ook bij gebleven en dat was super leuk. Erg leuke en open mensen. Prima dagje wat we samen in onze spa hebben afgesloten.

1 juni (Royal Hotel, Daylesford)
Vandaag stond Sovereignhil (ook in Ballarat) op het programma. Dat is een openluchtmuseum wat helemaal gewijd is aan de goldrush en de tijd daarna. In het museum lopen ook heel veel acteurs rond en mensen die met de traditionele machines werken (koper slaan, wagenwielen maken, zeep maken,etc). Dat maakte het tot een erg leuk en informatief museum. Superleuk, en we hadden er een heerlijke dag voor. Lekker weer en het was absoluut niet druk, zodat we overal zo bij konden.
’s-Avonds een vriendin van Di opgehaald (Moo) en heerlijk gegeten in het Radio Springs Hotel in The Center of the Universe. Tsja, hoe verzin je het allemaal. Op de weg ernaar toe door het bos gereden, om wombats te spotten. Die hebben we echter niet gezien, wel een kangoeroe en een konijn. Moo deed direct een voorstel voor een oer Australisch gezelschapspel: zo hard mogelijk door de bossen rijden om konijnen te “vangen”. Heeft Marco maar niet gedaan. Het is een super gezellige avond geworden. Weer een nieuw shot erbij, dit keer heeft Moo haar recept prijs gegeven van de Mooski. Marjolein heeft vrolijk meegedaan met de wijn en de shots, ben benieuwd hoe dat morgenochtend gaat uitpakken.

2 juni (Sydney Airport)
De laatste dag in Australie…. Marjolein is de dag verbazend goed begonnen na de drank van gisteren. Deze laatste dag is in ieder geval een hele lange gewroden, maar zeker ook heel leuk en gezellig! Wederom fantastisch weer (wat uitzonderlijk schijnt te zijn voor de tijd van het jaar, maar je hoort ons niet klagen). ’s-Morgens over de plaatselijke markt gelopen en kennis gemaakt met wat vrienden van Marco en Di die er stonden. Heerlijke pompoensoep op (om 9 uur ’s-morgens!). Lekker en later op de dag zouden we er blij mee zijn dat we dit gedaan hadden. Daarna rondgelopen door het bos van Marco en Di: wat een prachtig plekje hebben ze. Ze zijn ook nog bezig om een fors stuk aan hun huis te bouwen en dan is het ook echt helemaal af. Vervolgens onderweg naar Melbourne, waar we de middag hebben doorgebracht. Wat een superleuke en relaxte stad. Veel leuker dan Sydney. Beetje te vergelijken met San Francisco. We hebben onder andere met de gratis hop-on hop-off tram rondgereden en zo veel zaken kunnen bekijken. De Shot-tower bekeken die helemaal in een mall is opgenomen en bijzonder mooi was Flinders Station en het centrale plein, waar op een hele mooie manier ultra moderne gebouwen in het oudere geheel zijn opgenomen. Het weer was super, de terrassen vol en er was een jazzfestival aan de gang. Een prima sfeer. Op de weg terug in het park nog de possum (zeg maar eekhoorn) kunnen spotten en een soort uil. Die laatste hoort hier volgens Di niet, een mazzeltje dus.
Toen op naar het vliegveld, waar we al bij al geen tijd meer hadden om te eten. Geen probleem, we moeten in Sydney toch 6 uur wachten, dan hebben we tenminste wat te doen!
Afscheid genomen van Marco en Di en op naar Sydney. Easy. Alleen toen we om 22:45 uur op Sydney International aankwamen, bleek dat alles daar al om 22:00 uur gesloten was. International betekent dus niet automatisch ook 24x7. Geen eten en we vertrekken om 6:00 uur in de ochtend. Dat betekende dus slapen in/op ongemakkelijke stoelen met een hoop anderen. Met honger. Om 24:00 uur ook nog eens door de beveiliging aan de tand gevoeld of we hier niet zomaar voor onze lol gingen liggen (paspoort + ticket moesten we tonen).