Myanmar derde week: trekking, Bagan, Mandalay

23 en 24 maart omgeving Hsipaw
Om 8:00 uur werden we opgehaald en na een korte rit met een tuktuk begon onze trekking. Het begin was relaxed en idyllisch: door landbouwgebied, over het erf van een boerderij en veel uitleg over de lokale groenten en fruit. We liepen onder bomen en vroegen ons af waarom we voor de "easy" trekking gekozen hadden. Later begrepen we waarom. Na het eerste uur werd het landschap meer open, de temperatuur liep snel op en de route werd meer en meer bergopwaarts. Kwamen we door een dorpje dan werden we door de kinderen meer dan enthousiast begroet. Rond 1 uur bereikten we een dorpje waar we gingen lunchen. Voor ons had het ook niet 5 minuten langer moeten duren. Na de lunch mochten we nog wat rusten voordat we de laatste etappe van 2 uur naar zijn geboortedorp begonnen. Dit deel van de tocht was veel mooier en meer onder de bomen, maar na een tijdje begon toch het klimmen weer... De uitzichten waren prachtig en na een tijdje zagen we het dorp liggen, bijna geplakt tegen de heuvels. Rond het dorp waren milities actief "om het dorp te beschermen". Die dorpen hadden echter niet om die bescherming gevraagd en voor onze gids waren de milities die hier zeer actief waren een belangrijke reden geweest zijn dorp te ontvluchten. Het gebrek aan kansen was een andere belangrijke. Er zijn in Myanmar overigens nog hele delen waar je als toerist niet mag komen en waar het ook niet veilig is. Myanmar is een interessante verzameling van 116 geïdentificeerde stammen\volken en dat levert af en toe spanningen op.
We sliepen bij de ouders van onze gids en na de kennismaking en de groene thee konden we ons wat opfrissen en wat rondkijken. Rond 6 uur werd het donker, dan wordt er gegeten en rond 20:00 uur ligt iedereen te slapen. Na het eten nog een mooi gesprek gehad over geloof, boeddhisme en de Myranmeese manier van leven. Een bijzondere ervaring. Nog nooit zulke aardige en fijne mensen ontmoet als hier in Myanmar.
We sliepen op de eerste verdieping, die een grote ruimte was, met voor vader en moeder een met gordijnen afgeschermd stukje en wij hadden ook zo'n stukje. Als gast. We lagen op de grond op een dun matrasje maar dan maakte allemaal niets uit. We waren zo moe dat we overal geslapen zouden hebben. De volgende ochtend stonden we om 6:30 uur op om vroeg te vertrekken. Vader en moeder hadden er toen al zo'n 2 uur opzitten...
De tocht terug begon rustig en mooi, maar ook hier zat weer een fors gedeelte met klimmen in de brandende zon (39 graden, gevoelstemperatuur lag aanzienlijk hoger). Tocht was weer erg mooi en we eindigde bij een mooie waterval. Eenmaal terug hebben we nog een biertje gedaan bij 'ons' restaurant om vervolgens na een douche in slaap te vallen en het avondeten maar te laten voor wat het is.

25 maart, Pwin Oo Lwin
Treinreis naar Pwin Oo Lwin. Een heel bijzondere ervaring: 6,5 uur onderweg op een traject van nog geen 150 kilometer. Yep, dat is zo'n 23 km/uur. De trein rijdt door een mooi landschap en af en toe door een dorp. Dat is dan ook meteen voor iedereen reden om uit te lopen om te komen kijken en zwaaien naar de trein. We hebben nog nooit in een trein gezeten die zo schokt als deze en het lijkt wel of alle wagons in andere richtingen bewegen. Wat ons betreft een wonder dat die trein niet uit de rails loopt. Het stoppen bij een station is een hele belevenis: we worden ontvangen door 10-tallen dames met allerlei lekkernijen op hun hoofd, muziek, honden die hopen op iets wat valt en mannen die het aanschouwen. Voor ons was de treinreis een uitgelezen gelegenheid het locale leven mee te maken: ook in de trein liepen voortdurend mensen met allerlei etens- en andere waren en we kregen alle tijd om het leven van de boeren op het veld, mensen in de dorpen en huizen, vee en andere beesten te observeren. Ook het leven in een coupe had een eigen dynamiek: veel lagen te slapen, er wordt veel gegeten en zoals vaker gebeurd krijgen we van allerlei zaken aangeboden om te proeven. En dat het moeilijk is om je aan de dienstregeling te houden blijkt onder andere uit de 2 stops die we moesten maken omdat er vuur van boeren te heftig en te dicht bij het spoor brandde. Overigens maakt een uur of wat vertraging niet zoveel uit, er rijdt maar 1 trein per dag.
Hoogtepunt van de treinreis is de passage van het Gotheik Viaduct. Dit viaduct is in 1900 door amerikanen in opdracht van de engelsen gebouwd en is volledig van staal. Op dat moment de hoogste en grootste brug en een technisch huzarenstukje. Leunend op 16 ijzeren kolommen wordt een lengte van 689 overbrugt en de hoogte is meer dan 100 meter. De trein gaat er stapvoets overheen, wat ons alle kans geeft het viaduct volledig te beleven. Het geheel is (wederom) een intense ervaring!
Per taxi naar ons hotel: deze zij ingericht in oude officiersverblijven van de Engelsen in een gebouw uit 1918. Kan een likje verf gebruiken, maar verder is in en rond de gebouwen de koloniale sfeer er nog bijna tastbaar.

26 maart, Bagan
Per OK Express minibus naar Bagan. Onze verwachting was weer eens anders dan de realiteit. Wij waren het laatste pick-up punt. Toen we de bus in wilden lopen was de bus ramvol (terwijl we besproken plaatsen hadden), en het gangpad was compleet gevuld met bagage. Uiteindelijk kwam dit op z'n Myanmars ook weer goed. De chauffeur heeft zo'n 6 uur als een dolle gereden (ik was erg blij met mijn reispilletje): luid toeterend stopte hij voor niets en niemand.

27 en 28 maart, Bagan
Lekker hotel: met warme douche en zwembad, het lijkt wel vakantie! We verwachtten veel van Bagan en het heeft alle verwachtingen overtroffen. Wat een sprookjesachtige wereld. Zo'n 4.000 tempels en pagode's op een compacte ruimte. Met liefde 's-morgens om 5:00 uur opgestaan om op tijd op een van de tempels te zijn om de zon op te zien komen. In het landschap zie dan heel veel tempels en pagode's door de zon prachtig zichtbaar worden in een soort mist die voor een heel mystiek gevoel zorgt. Het beleven van een zonsopgang of -ondergang is uniek, nog veel leuker vonden wij het om daarna met de e-bike door dit gebied op onderzoek uit te gaan. Bij de 20 grotere tempels was het heel erg druk, maar wij kozen vaak de zandwegen en -paden en heel vaak was je alleen bij tempels of pagode's en kon je in alle rust de tempel bekijken en ervaren.
Het was wel heel erg warm, zo'n 40 graden. Daarom gingen we ook vanaf een uur of 1 of 2 gingen we dan ook lekker bijkomen aan het zwembad.

29 maart, Mandalay
Vanmorgen zouden we op 7:00 uur opgepikt worden in ons hotel. Dat werd 7:45 uur en na een hartelijk afscheid stonden we 10 minuten later weer bij ons hotel. Onze pickup-driver was wat in de war. Leuk stukje van de route is een spoorbrug die als er geen treinen zijn in bedrijf is als autobrug. Na een goede trip van zo'n 5,5 uur kwamen we in ons hotel aan. Met een taxi zijn we vervolgens naar de omgeving van Mandalay Hill gegaan. Eerst hebben we het "Golden Palace Monestery" bekeken, toen nog een andere tempel om uiteindelijk uit te komen bij Kuthodaw, de tempel met het grootste boek ter wereld. Er staan honderden kleine pagode's met in elke pagode een "bladzijde" uit het boek (tekst uit steen gehouwen). Daarna naar Mandaly Hill voor de zonsondergang. Met name het circus wat de Myamarezen er keer op keer van weten te maken maakt het steeds ook weer leuk. Voor vanavond hadden we een europees restaurant uitgekozen (ff wat anders dan rijst), een paar straten van ons hotel. We waren echter totaal niet voorbereid op de prijzen (die waren ongeveer nederlands, terwijl wij gewend zijn om voor € 8,00 en (als we gek doen) € 15 te eten. Ik had dus te weinig geld bij en ook geen creditkaart of iets dergelijks. Het restaurant bood aan dat iemand mij wel even naar het hotel zou brengen en zo gebeurde het dat ik 's-avonds achterop een motor van de beveiligingsman kroop om naar mijn hotel te gaan. Uiteindelijk heerlijk gegeten!

30 maart, Mandalay
Lange dag geworden. We zijn op stap geweest met een taxi en hebben veel in Mandalay en omgeving gezien.
Tempel met Boeddha die voortdurend met goud beplakt wordt (Maha Myat Muni) en daardoor 'misvormt' lijkt (in de afgelopen jaren is er op sommige stukken zo'n 15 cm goud opgeplakt!. De hele periode in Myanmar hebben we ontzettend veel Boeddha's gezien en dat aantal is vandaag nog eens fors toegenomen. We begonnen met een tempel waar 500 Boeddha's staan en vervolgens hebben we nog een paar tempels bezocht waardoor we er vandaag minimaal 750 gezien hebben. Ook nog de onvermijdelijke huisnijverheid gezien: weven en houtbewerking, toch leuk om te zien.
Boven op berg in dorpje (ook weer veel Boeddha's) en grote redelijk nieuwe tempel). Na de lunch gingen we naar een dorpje waar we in een paard en wagen belanden. Niet alleen zijn we inmiddels wat tempelmoe, ook de tocht met paard en wagen stond ons niet aan, dus die hebben we kort gehouden.
Terug over de oude brug (combinatie van spoorbrug met auto)
Vervolgens naar een enorm klooster waar we rustig konden rondwandelen en de monniken hun dagelijkse dingen zagen doen. En uiteindelijk naar de zonsondergang bij de U-Bein Bridge, het hoogtepunt van deze dag. Een ook daar is weer een heel circus van gemaakt, maar het was zeer de moeite waard. Terug naar hotel reden we nog langs de beeldhouwers: een lange straat huis na huis werkplaatsen.
Na een lekkere douche op ons dakterras cocktail gedronken en wat gegeten. Vroeg in ons mandje!

31 maart, Hanoi
Via Bangkok naar Hanoi. Op het vliegveld van Mandalay viel tot 2 keer toe de stroom uit. Daar raakte niemand echt van onder de indruk, zal wel vaker gebeuren. De stroom valt overigens in heel Myanmar vaak uit en de kwaliteit van levering is zo onvoorspelbaar dat voor elk apparaat een kleine ups zit, die de spanningsverschillen moet wegfilteren. Er moet 220V geleverd worden, ik heb waarden gezien tussen de 179 en 235. Hoewel het in totaal maar 2,5 uur vliegen was, is het toch nog een lange dag geworden. Bij aankomst in Hanoi moesten we door een haag van roze geklede meisjes lopen, bleek dat er ook toch een beroemdheid uit Vietnam zou aankomen. We voelden ons wel erg welkom.

1 april, Hanoi
Heerlijk gewandeld door het 'old quarter'. De straten rond het meer waren auto- en scootervrij en dat is wel een heerlijkheid. De scooterdichtheid is enorm en het lawaai overweldigend. 's-Avonds lekker wat gedronken in de Lantarn Lounch (leuke tent!) en de avondmarkt afgelopen. Samen met de rest van Hanoi volgens mij. Ongelooflijk druk. De andere straatjes waren leuker, ook druk maar wel veel live-muziek en een erg goede sfeer. Mooie dag!

2 april, Hanoi
Stadstoer gedaan. Hoogtepunt was het bezoek aan het mausuleum van Ho Chi Min. Het mausuleum zelf konden we helaas niet in (er stond om 9:00 uur al een rij van meer dan 2,5 uur...) maar we hebben we hebben wel het presidentieel paleis gezien en de werkruimte en woning van Ho Chi Min, die koos ervoor om in een eenvoudige woning naast het paleis te wonen en werken. Dit alles, samen met de stroom mensen die ook na bijna 50 jaar enorm is, maakte dit tot een indrukwekkend moment. Ho Chi Min is voor de Vietnamezen nog steeds enorm belangrijk. Heerlijk op straat gegeten en gedronken in het 'beer quarter'.